Elke dag is een goede dag

Modder
De tempel van meester Myoken Bec ligt verscholen in de dichte bossen ten noorden van Boedapest in Hongarije. Auto’s kunnen er niet komen. Die worden al een stuk eerder langs de onverharde weg geparkeerd. Vanaf dat moment draag je je bagage naar de tempel. Een rolkoffer is er niet echt handig want de arme wieltjes schampen tegen de keien en weten niet waar ze zich moeten plaatsen.
Als het regent wordt de weg een modderpad. Maar dat zijn de beoefenaars gewend. Ze nemen dan een aanloop. De bestuurder gaat al vanaf het begin wat harder rijden, ze kennen de weg immers op hun duimpje. Links en rechts begint zo’n auto te glibberen, weet toch met veel stuurmankunst het midden te houden, gaat in volle vaart een beekje over met vlak daarna een scherpe bocht en landt dan onder de modderspetters keurig naast het pad op de geïmproviseerde parkeerplaatsen.

De meditatie kan er al even ruig zijn. In de tempel staan ze vroeg in de ochtend op, wanneer het nog nacht en koud is. Dan begint een lange zazen in stilte, gevolgd door een ceremonie. Je maag is nog leeg en je hoofd is het inmiddels ook geworden. Op dat moment roept de meester: ‘Chaque jour est une …’ ‘Elke dag is een …’ en alle discipelen antwoorden in koor ‘bonne journée’, een goede dag. In het Frans, want de meester komt oorspronkelijk uit Frankrijk.

Er is ons niets beloofd
Mijn gedachten gaan hiernaar uit in deze tijd van de lockdown nu met avondklok. Het voelt aan alsof onze vrijheid stukje bij beetje ingeschroefd wordt. Het lijkt alsof we steeds verder verwijderd raken van die ‘normale wereld’, waarin we weer kunnen omarmen, ontmoeten, dansen en uitgaan. Hoelang duurt het nog? Hoe genoeg hebben we hiervan?

Maar in de zen denk je niet op deze manier. Er is ons niets beloofd. Er is niet afgesproken dat we recht hebben op een leven zonder zorgen, op een bestaan zonder beproevingen.
De zen richt zich niet op het verwerven van iets wat blijvend is en waarop je vanaf dat moment kunt vertrouwen. Natuurlijk wil je dat wel en zul je in die richting je stappen zetten. Maar ondertussen richt de zen zijn aandacht op iets anders, namelijk op dit precieze moment.
Als je dat begint te doen, krijgt elk moment betekenis, om het even wat de omstandigheden zijn. Het is noch goed noch slecht, noch gelukkig of ongelukkig, het is wat het is en je duikt erin. Elke dag is een goede dag!

Het allerbelangrijkste moment
Je vindt deze gedachte terug in de tweede aanwijzing van het Tijdsurfen: ‘Sta stil bij wat je doet en aanvaard de handeling’. Het wijst ons naar de essentie. Elk moment, elke handeling, elke taak is de allerbelangrijkste. Door de omstandigheden te aanvaarden, beleef je het moment met een simpele open aandacht.

Tijdsurfen kun je leren in

Online Videotraining Tijdsurfen

Je krijgt toegang tot 12 video’s van elk 10 minuten. Elke video wordt opgevolgd met een email waarin je nog eens wordt geïnspireerd in de praktische toepassing.
Leren Tijdsurfen is een van de mooiste geschenken die je jezelf kunt geven. Je gaat leven en werken met open aandacht. Telkens opnieuw doe je de dingen op het juiste moment. Je kiest proactief wat je doet, in plaats van geleefd te worden. Uitstelgedrag verdwijnt zonder dat je er expliciet moeite voor gedaan hebt, want met Tijdsurfen kijk je alles recht in de ogen.
Tijdsurfen wil zeggen dat je rust vooropzet. Je begint een taak met een gevoel van tijd en beschikbaarheid. Dat zorgt niet alleen voor meer voldoening maar maakt je uiteindelijk ook productiever.
Meer info en meedoen

3 Reactie's
  • Mary Renooij
    Geplaatst op 15:27h, 26 januari Beantwoorden

    Dankjewel, Paul, dat je ons hier weer even aan herinnerde.

    En i.d.d. er is ons niets beloofd.

    Groet, Mary

  • Lies
    Geplaatst op 11:16h, 27 januari Beantwoorden

    Ooit toen ik mijn man ontmoette en de gedachte ontstond dat we met elkaar verder wilden, baalde ik van de beperking die zijn levensstijl mijn keuzevrijheid oplegde. Ik had tot dan toe geleefd met de gedachte dat ik ooit nog wel eens een ander (vrijstaand?) huis zou kopen.

    Een melkveehouder verhuist niet zomaar even dus als ik mijn leven wilde delen met hem en ook samenwonen dan hield dat tegelijk in dat wij niet samen ergens een ‘frisse’ start konden maken in een nieuw huis dat niet daarvoor met een vorige partner was gedeeld. Dat vond ik toen nog wel eens jammer.

    Inmiddels tel ik meerdere malen per dag mijn zegeningen: de rust, de ruimte, het natuurlijke ritme van de boerderij, de wandelingen met onze honden rondom de weilanden. Ja ik lees over de narigheid waar veel mensen aan blootgesteld worden en heb zelf ook last van het niet meer dagelijks naar mijn werk mogen, persoonlijk mijn studenten kunnen spreken en spontaan bij collega’s binnen kunnen lopen. En daarna meteen weer terug naar de zegeningen: bijspringen omdat er een os opgehaald wordt met een grote veewagen, tijd om mijn eigen brood te bakken, onze oprit oversteken om in de B&B waar mijn zoon tijdens de lockdown is komen wonen even een praatje te maken. Onverwachtse cadeautjes dankzij corona. Ik zou wensen dat alle mensen zoveel geluk ten deel valt. Wat ik hoop is dat gezien wordt wat er is hoe klein ook, daar wordt de wereld zoveel mooier door.

  • Paul Loomans
    Geplaatst op 11:18h, 27 januari Beantwoorden

    Wat mooi, Lies

Geef een reactie